سیر تحولی اعتماد در نمونه‌ای از کودکان ایرانی

با توجه به نقش تعیین‌کننده اعتماد در سازگاری کودکان و رفتارهای پرخطر، هدف پژوهش حاضر تعیین سیر تحولی اعتماد در نمونه‌ای از کودکان ایرانی بود. در مطالعه مقطعی حاضر، از میان جامعه آماری کلیه دانش‌آموزان دبستانی شهر تهران در سال تحصیلی ۹۳-۱۳۹۲، ۲۴۰ دانش‌آموز دبستانی در مقاطع مختلف تحصیلی اول تا ششم ابتدایی به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای در ۴ منطقه تهران انتخاب شدند. از آزمون‌های اتمام حجت و اعتماد و همچنین از آزمون سنجش خطرپذیری کودکان در موقعیت‌های اجتماعی برای بررسی سیر تحولی اعتماد استفاده گردید. اطلاعات گردآوری شده توسط شاخص‌های آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل آزمون‌های تحلیل واریانس یک‌راهه و چندراهه مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد که با افزایش سن میزان نرخ اعتماد نیز افزایش می‌یابد، همچنین نتایج نشان داد که با افزایش سن با افزایش خطرپذیری روبه‌رو هستیم، که نمایانگر ارتباط مثبت بین اعتماد و خطرپذیری در این کودکان می‌باشد. با توجه به نتایج پژوهش و مشاهده سیر صعودی میزان اعتماد و خطرپذیری در کودکان، لزوم توجه هر چه بیشتر به کودکان به‌عنوان جامعه آسیب‌پذیر در مقابل آسیب‌های احتمالی و رفتارهای پرخطر مشخص می‌شود.